Lijd jij aan het drama van het niet-genoeg-zijn? En leef jij een leven van wandelende teleurstelling? Herken je eeuwig treiterende gedachten zoals: “Ik ben nooit genoeg!” of “Het is niet goed genoeg!”. Ben je hoogbegaafd en perfectionistisch? Zit je hoofd vol ideeën, maar kom je niet veel verder dan dat? Immers, jouw ideeën zijn niet goed genoeg. Tenslotte, die van de ander zijn beter en doen er veel meer toe. Er ontstaat een stuwmeer aan ideeën en gedachten. Help, een vol hoofd.
Oneindig creatief houden we dit drama staande
Als mens zijn we zo oneindig creatief om te blijven in dit drama. Gedachten stuiteren keer op keer door ons hoofd: “Ik ben niet zo creatief hoor…” en “Spreken voor een groep, die ander kan het veel beter!” “Die berekeningen…ik begin er geeneens aan, dat kan ik toch niet”. Het maakt ons passief. We zitten vast. Veilig en bekend zitten we in de gevangenis van ons hoofd. Keer op keer vertellen we onszelf hetzelfde verhaal en houden we onszelf vast in dit drama. En dat is lijden en doet ons pijn.
Hoogbegaafd en perfectionistisch!
Om deze nare gedachten van het niet-genoeg-zijn maar te stillen proberen we dit te ontvluchten door ons uit te strekken naar perfectie. We streven naar een perfecte conditie, een strak lichaam of een beleefde super nette leefstijl. Daar hebben we nog controle op en zo proberen we die strenge, kritische innerlijke stem de mond te snoeren. Hoogbegaafd en perfectionistisch! We werken hard…..maar wat bereiken we? Nog steeds kruipt die stem door je hoofd: “Dat kan ik niet, wie denk ik wel dat ik ben”. Het streven naar perfectie kost je alleen maar veel energie en de gedachten vormen een excuus om niks te doen. Dit is het drama van het niet-genoeg-zijn.
Een onmenselijke split
Hoogbegaafd en perfectionistisch zijn is een vaker voorkomende combinatie. Herken je de onmenselijke split waar je in zit als hoogbegaafde perfectionist? Met aan de ene kant: “ik kan het niet”, en aan de andere kant: “ik wil perfect zijn”. Als je hier goed naar kijkt zit je in een totale ontkenning van jezelf. Je voelt het ene, en je probeert het andere te zijn. Ik denk terug aan de split die we vroeger met gym oefenden, welke overigens ook erg onmenselijk was. Stop met deze split, en laten we proberen uit dit drama te stappen.
Stoppen en ons tegelijkertijd veilig blijven voelen is onmogelijk
Er bestaat geen enkele manier om uit dit drama te stappen, terwijl je je tegelijkertijd veilig wilt blijven voelen. Als dat is wat je zoekt kan je hier stoppen met lezen. Het leven is af en toe doodeng. Ik kan er niks meer van maken. Je zal angst voelen en er vanuit je tenen van overtuigd zijn dat je het niet kan. Je continu veilig blijven voelen is onmogelijk. Ook dit is een onderdeel van het drama van het niet-genoeg-zijn. Denk aan de baby adelaar, die bij zijn ouders in het nest zit. Elke dag krijgt hij eten en voelt hij zich veilig. Tot op de dag dat de ouders weten dat hun baby adelaar groot genoeg is om uit het nest geduwd te worden. Op het moment van vallen, zal de baby adelaar denken dat hij zal sterven, dat zijn ouders hem hebben verlaten totdat zijn vleugels uitvouwen en hij vliegt. Ben jij eraan toe om te vliegen?
Laten we vliegen omdat we het niet kunnen
De enige manier om te gaan vliegen terwijl je denkt dat je het niet kan is door het gewoon te gaan doen. Denkende dat je dood zal gaan. Deze gedachte zal waarschijnlijk uit je tenen komen. Overtuigd en ontdekkend als de adelaar dat op het moment dat zijn vleugels wind vangen hij begint met vliegen. Nieuwe ervaringen vormen ons leven. Laat je zien. Stel doelen, ga proberen en ontdekken en ervaren. In mijn blog: “Passie voor hoogbegaafden” schrijf ik meer over mijn verlangen om uit te vliegen.
Jij hebt wat toe te voegen aan dit leven
Ben je eraan toe te gaan leven en toe te voegen aan dit leven? Je bent een plus. Vlieg uit, als een adelaar, hoog in de lucht. Leef. Leer het af om die shitterige verliezer te zijn en wees een wandelend cadeau in plaats van een wandelende teleurstelling.
