Even voorstellen: Ike Smits
Therapeut met specialisme hoogbegaafdheid
Naast mijn leven als therapeut met specialisme hoogbegaafdheid ben ik getrouwd en heb drie kinderen. Een van onze kinderen werkt en twee zijn studerend. Al jong had ik te maken met hoogbegaafdheid, eerst onbewust, later bewust. Helaas ben ik de werkelijke impact van hoogbegaafdheid veel later gaan begrijpen. Dat ik af en toe met mijn handen in het haar zat hoorde bij mijn leven. Echter bij de pakken neerzitten dan weer niet. Daarnaast was ik altijd hongerig en nieuwsgierig naar meer kennis over relaties, vriendschappen en alle uitdagingen die daarbij horen.
Op mijn veertigste studeerde ik af in ‘Social Work’ en op mijn vijftigste als therapeut. En tenslotte: Afgelopen jaar werd ik opgeleid tot brainspot practicioner wat erg zinvol is door het vele trauma wat ik zie. Het is wel een grote grap dat studies aan de ene kant mijn neus uitkomen en ik aan de andere kant toch niet kan stoppen met bijleren. Mijn leven is als een rugzak vol ervaringen en opleidingen.
Ik kreeg steeds meer te maken met de uitdagingen van hoogbegaafdheid
Terwijl ik werkzaam was in de hulpverlening kreeg ik in mijn privéleven steeds meer te maken met de uitdagingen die hoogbegaafdheid met zich mee brengt. Naar mijn idee heb ik alle professionals wel gesproken: internbegeleiders, leerplicht, schoolartsen, hulpverleners en therapeuten. Echter vaak voelde ik mij machteloos. Ik had nooit gedacht dat de problemen waar ik tegenop zou lopen zo groot zouden zijn. Samen met mijn man zochten we onze weg hierin.
Had ik dat eerder geweten
Op het moment dat mijn dochter officieel een ‘thuiszitter’ werd ging bij mij de knop om. IJverig als ik was ging ik op zoek naar hulp, mij nog meer verdiepen in hoogbegaafdheid en omdat ik aan het afstuderen was als therapeut schreef ik mijn scriptie over de behandeling van vastgelopen hoogbegaafden. Een wereld ging voor mij open, had ik dat allemaal maar eerder geweten. Het was geen gemakkelijke weg.
Mijn pijn werd mijn passie
Ik zie in mijn praktijk en leven mensen zo vaak zoeken, tobben en moeite doen om de juiste plek te vinden en dat raakt mij diep. Ze stoeien met de vraag: “Wie ben ik en waar hoor ik bij?” of “Iedereen lijkt zijn werk, studie en leven leuk te vinden maar ik vind er geen bal aan”. Geweldig om nu de verandering te zien. Maar de weg daarheen is vaak geen eenvoudige zoektocht. Mijn pijn werd mijn passie. Nu ben ik therapeut met specialisme hoogbegaafdheid.
Wat heerlijk dat je geen oude koeien uit de sloot haalt
Toen ik vijftig werd kregen de gasten de vraag mij te beschrijven in drie woorden. Ik geef zo eens een greep uit de woorden om meer zicht te geven op wie ik ben: regelaar, creatief, wilskrachtig, pittig, flair, je geeft mensen kleur, origineel, out-of-the-box, doorzetter, moedig, doortastend, chaotisch, spontaan, direct, betrokken, onderzoekend, je verstopt je emoties niet, rustig sprekend, toegewijd en geïnteresseerd.
Daarom houd ik van mijn vak, ik analyseer, puzzel en doorgrond graag. Ik houd van de diepgang van de pure ontmoeting. Een mens is meer dan woorden en juist door hiervoor open te staan ontdekken we samen, krijgen we zicht en kan je tot keuzes komen. Als je voor een kant en klare oplossing komt, het liefst een die klaarligt in mijn laatje, dan zal ik eerlijk zijn: daar geloof ik niet in.
Mijn man zegt vaak: wat heerlijk dat je geen oude koeien uit de sloot haalt! Sowieso houd ik niet zo van graven in het verleden en vind dat meestal ook niet zo nodig. Ik leef nu! Verder vind ik het ook heerlijk om samen te lachen, te genieten als therapeut, ik ben al te lang alleen maar serieus geweest.
Het ontmoeten van mensen is toch nog steeds het allerleukste
Tenslotte ben ik ook een natuurliefhebber. Als je me echt zou kennen, zou je weten dat ik houd van de pure rustige buitenlucht. Ik wandel graag of je vindt mij met een tasje en handschoenen aan om weer eens wat kruiden te plukken. Heerlijk om de kou, of juist de warme zonnestralen te voelen of de wind door mijn haar te laten gaan. In de winter mag ik graag zwemmen in het koude water, geïnspireerd door Wim Hof. Onlangs werd ik geïnterviewd over mijn hobby ijszwemmen. (Als je nieuwsgierig bent, klik hier voor het filmpje). Vroeger bouwde ik hooibergen en klom ik in bomen en diep in mijn hart houd ik daar nog steeds van, alhoewel ik dan nu liever kijk naar kinderen die dit doen. Ik houd van kwaliteit, maar dit mag zeker gevonden worden in de tweedehands winkel.
Ik ben in mijn vrije tijd graag actief in de kerk. Mijn geloof heeft mij geholpen op momenten dat het leven even wat minder was. Ik houd van andere culturen, en daarin vooral de ontmoeting met de lokale mensen. Ik ben creatief, maar niet iemand die al jaren vasthoudt aan een bepaalde hobby. Er is zoveel leuks! Tegelijkertijd kruip ik ook graag op de bank, lekker een film, een serie en vooral niet te veel aan mijn hoofd. Toch is het werkelijk ontmoeten van mensen het allerfijnste en gelukkig heb ik daarvoor het goede beroep gekozen!
In mijn praktijk hanteer ik de beroepscode van de NVAG.
Deze beroepscodes zijn gebaseerd op vier principes: verantwoordelijkheid, zorgvuldigheid, integriteit en vakbekwaamheid en deskundigheid.
Bij mijn werk als jeugd- en gezinsprofessional hanteer ik de beroeps- en ethische codes van het kwaliteitsregister Jeugd. Ik ben therapeut met specialisme hoogbegaafdheid.
De kernwaarden van de jeugd- en gezinsprofessional zijn in een aantal centrale begrippen samen te vatten, namelijk: empowerment, participatie, inclusie, rechtvaardigheid en oog voor diversiteit.
